شهره صدری – بسیاری از دانشمندان در خصوص تشدید رخداد های آب و هوایی و بروز فاجعه انسانی هشدار داده بودند. به عقیده دانشمندان افزایش کربن در جو با باران های شدیدتر و سیل های شدیدتر ارتباط دارد. رخدادی که در این ماه در لیبی و یونان شاهد بودیم.
بر اساس مطالعه World Weather Attribution گرمای جهانی باعث شد تا میزان بارندگی که در اوایل سپتامبر دریای مدیترانه را ویران کرد، در لیبی 50 برابر و در یونان تا 10 برابر بیشتر شود.
گروهی از دانشمندان که برای شناخت رویدادهای شدید آب و هوایی به محض وقوع این رخدادها به صحنه می آیند، دریافتند که مردم به دلیل عواملی مانند ساختن خانه ها در دشت های سیلابی، قطع درختان و عدم نگهداری سدها در برابر باران آسیب پذیرتر شده اند.
فریدریک اتو، دانشمند آب و هوا در کالج امپریال لندن و یکی از نویسندگان این گزارش گفت: «دریای مدیترانه کانون خطرات ناشی از تغییرات آب و هوایی است. مطمئناً شکی وجود ندارد که کاهش آسیب‌پذیری و افزایش انعطاف‌پذیری در برابر انواع آب و هوای شدید برای نجات جان انسان‌ها در آینده مهم است. ».
طوفان دانیل در دو هفته اول سپتامبر چندین کشور مدیترانه ای را درنوردید و باران های سیل آسا باریدن گرفت. سیل باعث مرگ ده ها نفر را در اروپا و ترکیه شده است. در لیبی، جایی که دو سد قدیمی در نزدیکی شهر درنا شکسته و کل محله‌ها را از بین برده است، تعداد کشته‌شدگان تایید شده به هزاران نفر می‌رسد.
گزارش انجمن جهانی بیداری نشان می دهد که میزان بارانی که در لیبی باریده است بسیار فراتر از رویدادهای ثبت شده قبلی است. این گزارش نشان داد این میزان بارش تا 50 درصد بیشتر از زمانی بود که جهان هنوز تحت تاثیر گمایش جهانی نبود. اگرچه محققان هشدار دادند که سطح عدم اطمینان بالا است.
این گزارش نشان می‌دهد که درگیری‌های جاری و بی‌ثباتی سیاسی در لیبی تأثیرات سیل را تشدید کرده است. سدهای ساخته شده در دهه 1970 به خوبی نگهداری نشده بودند. آنها همچنین ممکن است بر اساس رکوردهای کوتاه بارندگی طراحی شده باشند که میزان قدرت یک طوفان شدید را دست کم می گرفتند.
این گزارش نشان می‌دهد که مردم در معرض خطر بیشتری قرار دارند، زیرا سدها آب زیادی ذخیره می‌کنند و در هنگام شکست در شب برای مردم زمان کمی برای فرار باقی می‌ماند.
مجا والبرگ از مرکز آب و هوای صلیب سرخ، یکی از نویسندگان این گزارش، گفت: «ما نیاز فوری به کاهش قرار گرفتن در معرض خطرات سیل داریم».
دانشمندان دریافتند در یونان، بلغارستان و ترکیه به دلیل گرمای جهانی بارش باران تا 40 درصد شدیدتر بوده است. در سراسر منطقه، اکنون می توان یک بار در هر ده سال انتظار چنین باران شدیدی را داشت. در یونان مرکزی، جایی که بیشتر آسیب ها رخ داده است، اکنون می توان هر 80-100 سال یک بار چنین رویدادی را انتظار داشت.
واسیلیکی کوترونی، مدیر تحقیقات رصدخانه ملی آتن و یکی از نویسندگان این گزارش، سیل را به عنوان یک “نقطه شکست” توصیف کرد. او خواستار سیستم‌های هشدار زودهنگام و «طراحی زیرساخت‌های انعطاف‌پذیر در عصر تغییرات اقلیمی» شد.
این گزارش نشان می‌دهد که تغییرات در وقوع سیل های مهیب، یونان را آسیب‌پذیرترکرده است. در نتیجه شهرنشینی و جنگل زدایی، مردم و خانه های بیشتری در معرض سیل قرار گرفتند و طبیعت کمتری برای جذب آب طوفان وجود داشت.
انریکه دوبلاس، بوم شناس و عضو کارشناسان مدیترانه در زمینه تغییرات آب و هوا و محیط زیست، که در این مطالعه شرکت نداشت، گفت: «این درک ما را تقویت می کند که در حالی که تغییرات آب و هوایی را می توان به عنوان علت اصلی فجایع اخیر دید، تأثیرات آن تشدید می شود».
محققان انجمن جهانی بیداری هشدار دادند که آنها «نمی‌توانند این احتمال را که تغییرات آب و هوایی بر احتمال و شدت رویدادهایی مانند این تأثیر نگذارد را کاملاً رد کنند».
دو محدودیت اصلی در تجزیه و تحلیل آماری آنها فقدان داده‌های بلندمدت از ایستگاه‌های آب‌وهوای محلی و توانایی مدل‌های آب و هوایی برای نشان دادن تشدیدهای نادر در مناطق کوچک بود. با وجود این، آنها گفتند که در نتیجه گیری خود مطمئن هستند که گرمایش جهانی نقش داشته است.
مردم از زمان انقلاب صنعتی با سوزاندن سوخت های فسیلی و تخریب طبیعت سیاره را 1.2 درجه سانتیگراد گرم کرده اند و اروپا تقریباً دو برابر سریعتر گرم شده است. از آنجا که هوای گرمتر می تواند بخار آب بیشتری را در خود نگه دارد، یک بارندگی می تواند باران بیشتری را آزاد کند. محققان گفتند که هیچ مدرکی دال بر عواملی که ممکن است احتمال بارش باران شدید را کاهش دهند، پیدا نکردند.
جولی آریگی، مدیر مرکز آب و هوای صلیب سرخ هلال احمر، گفت: «این فاجعه ویرانگر نشان می‌دهد که چگونه رویدادهای شدید آب و هوایی ناشی از تغییرات آب و هوایی با عوامل انسانی ترکیب می‌شوند تا تأثیرات بزرگ‌تری ایجاد کنند، زیرا افراد، دارایی‌ها و زیرساخت‌های بیشتری در معرض خطر قرار می‌گیرند. و در برابر خطرات سیل آسیب پذیر است».
با این حال، راه‌حل‌های عملی وجود دارد که می‌تواند به ما در جلوگیری از عادی شدن این بلایا کمک کند، مانند تقویت مدیریت اضطراری، بهبود پیش‌بینی‌های مبتنی بر تاثیر و سیستم‌های هشدار، و زیرساخت‌هایی که برای آب و هوای آینده طراحی شده است.
منبع: گاردین
