شهره صدری – استفاده بیش از حد از آبهای زیرزمینی باعث شده تا زمین 80 سانتمیتر از محور خود به سمت شرق متمایل شود.
بر اساس مطالعهای که اخیراً در مجله تحقیقاتی ژئوفیزیک منتشر شده، انسانها بین سالهای 1993 تا 2010 با پمپاژ و جابجایی مقادیر زیادی از آبهای زیرزمینی باعث شدند که زمین تقریباً 80 سانتیمتر به سمت شرق متمایل شود. این مطالعه نشان داد که تغییرات در توزیع آب روی زمین بر توزیع جرم آن تأثیر میگذارد و در نتیجه موقعیت قطب چرخشی را تغییر میدهد. این پدیده که به عنوان حرکت قطبی شناخته میشود، مشابه وزن دادن به یک فرفره است و در نتیجه باعث چرخش متفاوت آن میشود.
بر اساس مدل های آب و هوایی، دانشمندان پیش از این تخمین زده بودند که انسان از سال 1993 تا 2010، 2150 گیگاتن آب زیرزمینی، معادل بیش از 6 میلی متر افزایش سطح دریا را پمپاژ کرده است.اما تأیید این تخمین دشوار است.
کی-وئون سئو، ژئوفیزیکدان دانشگاه ملی سئول که این مطالعه را رهبری می کرد، می گوید: “مطالعه ما نشان می دهد که در میان دلایل مرتبط با آب و هوا، توزیع مجدد آب های زیرزمینی در واقع بیشترین تاثیر را بر رانش قطب چرخشی دارد. قطب چرخشی زمین در واقع تغییرات زیادی می کند”.
توانایی آب برای تغییر چرخش زمین در سال 2016 کشف شد و تاکنون، سهم ویژه آب های زیرزمینی در این تغییرات چرخشی کشف نشده بود. در مطالعه جدید، محققان تغییرات مشاهدهشده در رانش قطب چرخشی زمین و حرکت آب را مدلسازی کردند – ابتدا تنها صفحات یخی و یخچالهای طبیعی را در نظر گرفتند و سپس سناریوهای مختلف توزیع مجدد آبهای زیرزمینی را اضافه کردند.
موقعیت آب زیرزمینی برای اینکه چقدر می تواند رانش قطبی را تغییر دهد مهم است. توزیع مجدد آب از عرض های میانی تأثیر بیشتری بر قطب چرخشی دارد. در طول دوره مطالعه، بیشترین آب در غرب آمریکای شمالی و شمال غربی هند، هر دو در عرضهای عرضی میانی توزیع شد.
سئو گفت که تلاش کشورها برای کاهش سرعت کاهش آب های زیرزمینی، به ویژه در آن مناطق حساس، از نظر تئوری می تواند تغییر در رانش را تغییر دهد، اما تنها در صورتی که چنین رویکردهای حفاظتی برای چندین دهه ادامه داشته باشد.
قطب چرخشی معمولاً در عرض یک سال چندین متر تغییر می کند، بنابراین تغییرات ناشی از پمپاژ آب زیرزمینی خطر تغییر فصول را به دنبال ندارد. اما در مقیاس های زمانی زمین شناسی، رانش قطبی می تواند بر اقلیم تأثیر بگذارد.
گام بعدی این تحقیق می تواند نگاه به گذشته باشد. سئو گفت: “مشاهده تغییرات در قطب چرخشی زمین برای درک تغییرات ذخیره آب در مقیاس قاره مفید است. داده های حرکت قطبی از اواخر قرن نوزدهم در دسترس هستند. بنابراین، ما به طور بالقوه می توانیم از این داده ها برای درک تغییرات ذخیره آب قاره ای در طول 100 سال گذشته استفاده کنیم. ” آیا تغییراتی در رژیم هیدرولوژیکی ناشی از گرم شدن آب و هوا وجود داشته است؟ حرکت قطبی میتواند پاسخگو باشد.
منبع: sciencedaily