شهره صدری – مطالعه پرندگان تالابی در پارک‌های ملی و سایر ذخایر نشان میدهد که مدیریت خاص گونه‌ها برای موفقیت بسیار مهم است.
بر اساس بزرگترین مطالعه جهانی در مورد اثرات حفاظت در پارک های ملی و سایر مناطق حفاظت شده نشان میدهد که آنها موفقیت های متفاوتی در حفاظت از حیات وحش داشته اند.
دانشمندان با استفاده از داده های پرندگان تالاب از 1506 منطقه حفاظت شده در سراسر جهان، روند بیش از 27000 جمعیت را تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که افزایش خدمات برای پرندگان لزوما کمکی نکرده است.
محققان گفتند این مطالعه که امروز در مجله نیچر منتشر شد، پیامدهای مهمی برای حرکت حفاظت از 30 درصد از زمین برای حیات وحش تا پایان دهه دارد.
نتایج نشان میدهد که مدیریت پارک‌ها برای حفاظت از گونه‌ها و زیستگاه‌های آنها بسیار مهم است و بدون چنین پارک‌های مدیریتی حفاظت به احتمال زیاد بی اثر خواهد بود.
دکتر هانا واچوپ، نویسنده اصلی مرکز اکولوژی و حفاظت از دانشگاه اکستر، می‌گوید: ما می‌دانیم که مناطق حفاظت‌شده می‌توانند از بین رفتن زیستگاه به‌ویژه از نظر توقف جنگل‌زدایی جلوگیری کنند،. با این حال، درک کمتری از نحوه کمک مناطق حفاظت شده به حیات وحش داریم. مطالعه ما نشان می دهد که در حالی که بسیاری از مناطق حفاظت شده به خوبی کار می کنند، بسیاری از مناطق دیگر تأثیر مثبتی ندارند.
دولت‌ها در حال حاضر در حال مذاکره درباره اهداف این دهه برای حفاظت از تنوع زیستی هستند،. ده‌ها کشور هدفی را برای حفاظت از 30 درصد خشکی و دریا تا سال 2030 امضا کرده‌اند.
در حالی که این مطالعه فقط پرندگان آبزی را مورد بررسی قرار داد، دانشمندان گفتند که فراوانی و توانایی آنها برای کلونی شدن و ترک سریع مکان‌ها و کیفیت داده‌ها به این معنی است که آنها نماینده خوبی برای سایر حیات‌وحش هستند.
دانشمندان روند جمعیت پرندگان آبزی را قبل از ایجاد مناطق حفاظت شده با روندهای پس از آن در 68 کشور مقایسه کردند و همچنین روند جمعیت پرندگان آبزی مشابه در داخل و خارج از مناطق حفاظت شده را تجزیه و تحلیل کردند. بسیاری از داده ها توسط داوطلبان جمع آوری شده است.
واچوپ گفت: ما نمی گوییم مناطق حفاظت شده کار نمی کنند. نکته کلیدی این است که تأثیرات آنها بسیار متفاوت است، و بزرگترین چیزی که به آن بستگی دارد این است که آیا آنها با در نظر گرفتن گونه ها مدیریت می شوند – ما نمی توانیم فقط انتظار داشته باشیم که مناطق حفاظت شده بدون مدیریت مناسب کار کنند.
همچنین به نظر می رسد که مناطق حفاظت شده بزرگتر بهتر از مناطق کوچکتر هستند.
مطالعات بسیار کمی وجود دارد که به بررسی این موضوع می پردازد که آیا مناطق حفاظت شده به طور موثر گونه ها را کاهش می دهند یا جمعیت را بهبود می بخشند. این کاملاً ابتدایی به نظر می رسد، اما انجام آن واقعاً دشوار است.
واچوب افزود: این تجزیه و تحلیل نشانه های واقعا مفیدی را در مورد چگونگی بهبود حفاظت برای ارائه نتایج بهتر برای گونه ها ارائه می دهد.
توماس بروکس، دانشمند ارشد اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت، که در این تحقیق دخالتی نداشت، گفت که پرندگان آبزی نمونه خوبی از گروهی هستند که با پیامدهای رفتارهای انسانی مواجه هستند که باعث از بین رفتن تنوع زیستی می‌شود.
پرندگان آبزی بسیار پراکنده هستند. آنها در تمام مدت جابجا می شوند، بسیار مهاجر هستند، در عرض های جغرافیایی بالا، در توندراهای قطب شمال، تالاب ها و در سراسر جهان تولید مثل می کنند.
بروکس گفت: آنها در مراحل مختلف چرخه زندگی خود با فشارهای زیادی از جمله تأثیرات توسعه ناپایدار و تغییرات آب و هوایی مواجه هستند. وی افزود: این مطالعه پیامدهای مهمی برای مدیریت حفاظت داشت.
منبع: گاردین
