کشاورزان بنگلادشی برای کشت محصولات به جزایر شناور روی می آورند

شهره صدری – از آنجایی که طغیان دریاها و طوفان ها زمین های کشاورزی بیشتری را تهدید می کند، کشاورزان در کشور بحران زده از تغییرات آب و هوایی در بنگلادش، به شیوه های قدیمی خود را احیا می کنند.

محمد مصطفی، کشاورز بنگلاشی، شیوه کشاورزی اجدادی خود را برای کشت محصولات بر روی جزایر شناور احیا کرده است. چرا که طغیان دریاها و وقوع طوفان ها زمین های کشاورزی را بیش از پیش تهدید می کند.

با توجه به اینکه غرقاب بودن طولانی مدت اراضی معضل بزرگی برای خانواده هایی است که غذای خود را از زمین تامین می کنند، از این رو به کشت بر روی جزایر شناور برای پرورش سبزیجات و میوه هایی از جمله خیار، تربچه، کدو و گوجه فرنگی روی آورده اند.

این تکنیک 200 ساله، در ابتدا توسط کشاورزان منطقه در طول فصل سیل مورد استفاده قرار می گرفت که هر سال حدود 5 ماه ادامه داشت. اما امروزه این منطقه به مدت 8 تا 10 ماه زیر آب می ماند و زمین های بیشتری زیر آب می رود.

مصطفی کشاورز 42 ساله در حالی که بذرها را روی جزایر شناور می کارد، می گوید: این روزها زمین برای مدت طولانی تری زیر آب است و این تکنیک قدیمی به ما کمک کرده است تا امرار معاش کنیم.

مصطفی، تنها نان‌آور خانواده شش نفره‌اش، می‌گوید: پدر و اجدادم همگی این کار را می کردند. اما کار به این راحتی نیست. بنابراین، ابتدا سعی کردم به‌عنوان میوه‌فروش درآمد داشته باشم، اما در نهایت بدهکار شدم. من پنج سال پیش شانس خود را در کشاورزی بر روی جزایر شناور امتحان کردم و این تفاوت بزرگی در زندگی من ایجاد کرد.

این روش که هم اکنون توسط حدود 6000 کشاورز در سراسر جنوب غربی بنگلادش در اراضی باتلاقی انجام می شود، ممکن است برای امرار معاش این کشاورزان حیاتی باشد، زیرا تغییرات آب و هوایی باعث شده است که سطح دریاها را بالا آمده و بادهای موسمی را نامنظم تر می کند.

به گفته دیگبیجوی هزره، یکی از مقامات کشاورزی در منطقه نظیرپور پیروجپور، این روش کشاورزی نسبت به پنج سال گذشته 4500 کشاورز دیگر را نیز به خود جذب کرده است.

بنگلادش با ارتفاع بسیار کم از سطح دریا، در میان آسیب پذیرترین کشورها از نظر تغییرات آب و هوا با تاثیر بالا آمدن آب همراه با طوفان، سیل و فرسایش به حساب می آید.

بر اساس شاخص جهانی ریسک آب و هوا در سال 2021 که توسط موسسه غیرانتفاعی ژرمن واچ تهیه شده است، بین سال‌های 2000 تا 2019، بنگلادش در فهرست کشورهایی که بیشترین آسیب را از تغییرات آب و هوایی متضرر می‌کنند، در رتبه هفتم قرار داشت. بیش از یک چهارم جمعیت 165 میلیونی بنگلادش در منطقه ساحلی زندگی می کنند.

بر اساس گزارش صندوق بین المللی پول در سال 2019، افزایش سطح آب دریاها و فرسایش سواحل می تواند باعث شود بنگلادش تا سال  2050 حدود 17 درصد از سطح زمین و 30 درصد از تولید مواد غذایی خود را از دست بدهد.

منبع: الجزیره

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *