شهره صدری – کریدور هوایی عبوری برای میمون‌ها در بالای یک بزرگراه در کوه‌های شونگزو در داخل ذخیره گاه طبیعی، برای حفظ دسترسی حیوانات به زیستگاه خود در حال تکمیل شدن است.
این بزرگراه از ذخیره گاه ملی طبیعی انچنگ (Encheng ) می گذرد که زیستگاه میمون های دم بلند فرانسوا، یکی از گونه های در خطر انقراض چین است.
اگرچه این بزرگراه هنوز در حال ساخت است، بیم آن می رفت که این بزرگراه بر آزادی حرکت و دسترسی میمون ها به غذا تأثیر بگذارد.
گائو ژو، مدیر پروژه گروه متالورژی اول چین، شرکتی که مسئول ساخت پل عبوری میمون ها و بزرگراه است، گفت: “میمون های بالغ حتی می توانند ناآگاهانه در بزرگراه راه بروند و در معرض خطر برخورد با خودروهای عبوری قرار گیرند.”
هدف از احداث این کریدور تضمین تداوم محیطی، حفظ مبادلات بین گروه های مختلف میمون ها و اطمینان از ایمنی انسان ها و حیوانات عنوان شده است.
این کریدور به طول 98.7 متر، عرض 10 متر و ارتفاع 19 متر در اواخر ماه گذشته تکمیل شد و از بتن سبک وزن با عملکرد فوق العاده بالا ساخته شده است که بادوام است و دارای استحکام کششی و مقاومت خوبی است.
ضلع داخلی و خارجی راهرو با شبکه های محافظ پوشیده شده و با پوشش گیاهی به تقلید از محیط طبیعی پوشانده می شود. پیش بینی می شود این کریدور در ماه جاری آماده بهره برداری گردد.
گائو گفت: این کریدور همچنین به سایر حیوانات وحشی اجازه می دهد تا از روی بزرگراه عبور کنند.
ذخیره‌گاه طبیعی ملی انچنگ که حدود 25000 هکتار مساحت دارد، علاوه بر میمون‌های دم بلند فرانسوا، زیستگاه آهوی ختن کوتوله و مار بوآ است. این ذخیره گاه محل زیست 130 میمون دم بلند فرانسوا است که حدود یک سوم جمعیت این گونه در استان گوانگشی چین است.
لی ونهوا، مدیر مرکز مدیریت این ذخیره‌گاه، گفت که در نتیجه شکار غیرقانونی و از بین رفتن زیستگاه‌ها، میمون‌ها به شدت کاهش یافته‌اند و پروژه‌های زیربنایی مانند بزرگراه‌ها، پل‌ها و راه‌آهن‌ها در داخل ذخایر طبیعی می‌توانند منجر به تخریب زیستگاه جغرافیایی و تولیدمثلی شوند. انزوا در میان حیوانات، که منجر به افزایش گونه های جدید یا کاهش جمعیت می شود. علاوه بر این، تغییرات زمین، پوشش گیاهی و آب و همچنین آلودگی صوتی و هوا نیز بر محیط زیست حیوانات تأثیر می گذارد.
لی گفت که میمون‌های دم بلند فرانسوا عمدتاً از برگ‌ها، ساقه‌ها، گل‌ها، میوه‌ها و دانه‌های حدود 20 گیاه و درخت از جمله سیبا، گلابی شنی و لیچی تغذیه می‌کنند.
لی گفت: “بنابراین ما چیزهایی را که آنها دوست دارند بخورند در راهرو و اطراف آن می کاریم و مدفوع و سنگ ها را از زیستگاه آنها جمع آوری می کنیم تا محیطی شبیه به طبیعت را بازسازی کنیم.”
این گونه اغلب در گروه های 3 تا 10 تایی از سایبان بالایی عبور می کند و به ندرت از زمین بازدید می کند. آنها به طور متوسط حدود 65 درصد از زمان خود را به استراحت، 20 درصد به غذا خوردن، 10 درصد در حال حرکت و حدود 5 درصد را صرف فعالیت های اجتماعی می کنند.
لی افزود: ما همچنین موانع و تابلوهای اعلانات را در امتداد بزرگراه نصب خواهیم کرد تا حیوانات وحشی را به مردم یادآوری کنیم و پیام محافظت از آنها را تبلیغ کنیم.
این بزرگراه 146 کیلومتری با سرعت تعیین شده 100 کیلومتر در ساعت، شهرستان خودمختار باما یائو را به شهر پینگ شیانگ در گوانگشی متصل می کند. پینگ شیانگ با ویتنام هم مرز است و بندر یوییگوان آن چین را به ویتنام و دیگر کشورهای جنوب شرقی آسیا متصل می کند.
منبع: chinadaily
