شهره صدری – براساس مطالعات جامع انجام شده، در معرض آلودگی هوا قرار گرفتن ارتباط مستقیمی با افزایش بیماری های روانی دارد.
مطالعه اخیر دانشمندان که بر روی 13 هزار نفر در لندن انجام شده است، نشان میدهد که افزایش در معرض قرارگیری دی اکسید نیتروژن به نسبت کم منجر به افزایش خطر نیاز به درمان سرپایی در بین افراد به میزان 32 درصد میشود، و افزایش 18 درصدی در معرض دی اکسید نیتروژن قرار گرفتن خطر بستری شدن در بیمارستان را به همراه دارد.
محققان می گویند این یافته ها به احتمال زیاد در بیشتر شهرها در کشورهای توسعه یافته صدق میکند، و کاهش آلودگی هوا می تواند بر سلامت میلیون ها نفر موثر باشد.
جوان نیوبری، محقق این تیم از دانشگاه بریستول گفت: ” آلودگی هوا قابل تغییر است و در مقیاس وسیع نیز باعث کاهش مواجهه با سطح جمعیت می شود. ما میدانیم که راه حل هایی وجود دارد که میتواند مورد استفاده قرار گیرد، مانند توسعه نواحی کم انتشار. راه حل های بهداشت روانی در سطح فردی در واقع بسیار دشوار است.
در این مطالعه از دفعات بستری شدن در بیمارستان و یا مراجعه به پزشکان و پرستاران جامعه به عنوان اندازه گیری شدت بیماری استفاده شده است.
یوانیس باکولیس، مدیر این تحقیق از کالج کینگ لندن گفت: سطح آلودگی هوا در لندن در سالهای اخیر کاهش یافته است اما هیچ سطح ایمنی وجود ندارد. حتی در کمترین سطح از آلودگی هوا، می توانید این نوع تاثیر مهم را مشاهده کنید.
ارتباط آلودگی هوا با افسردگی و خودکشی
مطالعات اخیر نشان داده است که افزایش اندک در آلودگی هوا با افزایش معنی دار افسردگی و اضطراب ارتباط دارد. هوای کثیف همچنین با افزایش خودکشی مرتبط است و نشان میدهد که رشد کردن در مکان های آلوده خطر اختالات روانی را افزایش میدهد. تحقیقات دیگر نشان داده است که آلودگی هوا باعث کاهش چشمگیری در هوش میشود و با زوال عقل مرتبط است. یک مطالعه جهانی در سال 2019 به این نتیجه رسید که آلودگی هوا بر بسیاری از اعضای بدن اثر می گذارد.
این مطالعه جدید در مجله روانپزشکی انگلستان منشتر شده است. در این مطالعه، بیماران در جنوب لندن در اولین تماس با خدمات بهداشتی روانی ردیابی شده و میزان آلودگی هوا در خانه های آنها نیز اندازه گیری شده است. میانگین فصلی دی اکسید نیتروژن مورد مطالعه بین 18 تا 96 میکروگرم بر مترمکعب متغیر بوده است. محققان دربافتند که اگر مردم در معرض غلظت بیش از 15 میکروگرم بر مترمکعب قرار گیرند، 18 درصد از آنها در خطر بستری شدن در بیمارستان قرار می گیرند و 32 درصد از مردم نیز نیاز به درمان سرپایی خواهند داشت. این نتایج یکسال پس از در معرض آلودگی هوا قرار گرفتن قابل مشاهد است.
در میان آلاینده های هوا، این ارتباط برای دی اکسید نیتروژن که تا حد زیادی توسط وسایل نقلیه دیزلی منتشر میشود، قوی تر بود. اما برای ذرات ریز معلق که با سوزاندن سوختهای فسیلی تولید میشود، نیز قابل توجه بود. سطح آلودگی ذرات معلق از 9 تا 25 میکروگرم بر مترمکعب متغیر بود و 3 واحد افزایش در معرض قرار گرفتن افزایش 11 درصدی خطر بستری شدن در بیمارستان و 7 درصد افزایش درمان سرپایی را در پی دارد.
دانشمندان هفت سال پس از اولین درمان، داده های بیمار را دوباره ارزیابی کردند و دریافتند که ارتباط آلودگی هوا هنوز آشکار نشده است. این یافته ها با طیف وسیعی از عوامل احتمالی دیگر از جمله سن، جنس، محرومیت و تراکم جمعیت بررسی نشده و اگرچه عوامل ناشناس هنوز ممکن است نقش مهمی ایفا کنند.
محققان می گویند: ” شناسایی عوامل ریسک قابل اصلاح برای شدت بیماری و عود بیماری می تواند تلا شهای اولیه را ثمربخش تر ساخته و باعث کاهش رنج های انسانی و هزینه های اقتصادی بالا ناشی از بیماری های روانی مزمن طولانی مدت گردد.
این مطالعه برای اثبات رابطه بین آلودگی هوا و شدت بیماری های روانی طراحی نشده است – که نیاز به کار تجربی دشواری دارد. اما به گفته محققان، این ارتباط از نظر بیولوژیکی قابل قبول است، زیرا آلاینده های هوا دارای خواص التهابی قوی هستند و اعتقاد بر این است که التهاب عاملی در اختلالات روان پریشی و خلقی است.
هزینه اقتصادی آلودگی هوا بر سلامت انسان ها
بانک جهانی تخمین زده است که آلودگی هوا سالانه 5 میلیارد دلار برای اقتصاد جهانی هزینه دارد، اما این فقط شامل آسیب های شناخته شده به قلب و ریه ها میشود. نتایج مطالعه جدید دیگری نشان میدهد که حملات قلبی با افزایش آلودگی هوا افزایش می یابد. در این تحقیق داده های جنوب لومباردی در ایتالیا، منطقه ای با 1.5 میلیون نفر جمعیت مورد بررسی قرار گرفت.
نیوبری در اینباره می گوید: ارزیابی ها در حال حاضر تنها برسلامت جسمی تاثیر می گذارد، اما ما شاهد مطالعات بیشتری هستیم که ارتباط با سلامت روان را نشان میدهد. ما فکر میکنیم اضافه کردن این موارد می تواند مهم باشد، زیرا می تواند مقیاس مطالعات را بالا ببرد و روشن کند که سرمایه گذاری در کاهش آلودگی هوا مقرون به صرفه است.
محققان برآورد کرده اند که کاهش مواجهه جمعیت شهری بریتانیا با آلودگی ذرات ریز معلق تنها با چند واحد، با توجه به استاندارد سازمان بهداشت جهانی (محدودیت سالانه 10 میکروگرم بر مترمکعب) می تواند 2 درصد کاهش یابد. این می تواند سالانه میلیون ها پوند صرفه جویی را به همراه داشته باشد.
به نظر پروفسور کوین مک کانوی استاد دانشگاه، این مطالعه خوبی است. تجزیه و تحلیل آماری بطور کلی مناسب است و باعث افزایش اطمینان می شود که حداقل برخی از عوامل علت و معلولی در ارتباط بین آلودگی و سلامت روان وجود دارد.
اما جلوگیری از آلودگی برای مردم آسان نیست. کاهش آلودگی هوا در شهرها نیازمند اقدامات عمومی در مقیاس وسیع است.
منبع: گاردین
