شهره صدری – سازمان ملل متحد در مورد فاجعه ای که صدها هزار نفر را در اردوگاه آوارگان در سومالی تهدید می کند هشدار داد.
اردوگاه آوارگان سومالی تحت فشار جدید قرار گرفته است. بیش از 300 هزار نفر در سال جاری خانه های خود را در جستجوی آب و غذا ترک کرده اند. زیرا سومالی بدترین خشکسالی خود را در دهه های اخیر تجربه می کند.
پس از سه فصل ناموفق بارش از اکتبر 2020 در سومالی که محصولات کشاورزی و دام ها را از بین برد، مردم مایل ها به سمت اردوگاه های آوارگان پیاده حرکت می کنند. جایی که در حال حاضر، خانه کسانی است که از نزاع های طولانی در کشور نیز گریخته اند. سومالی بیش از 2400 اردوگاه دارد که در حال حاضر فاقد منابع آب است.
سازمان ملل هشداد داد که سومالی امسال با فاجعه بالقوه روبروست.
ساکنان اردوگاه های آوارگان می گویند شرایط زندگی در این اردوگاه ها بسیار سخت است. اردوگاه شلوغ است و دسترسی به غذا، آب و مراقبت های بهداشتی وجود ندارد. یک هفته است که آب نداریم. کامیون هایی که برای ما آب می آوردند، نیامدند. افراد اگر خوش شانس باشند یک یا دو وعده غذا در روز می خورند، و تهیه چای در اینجا بعنوان یک وعده غذایی به حساب می آید.
به گفته سازمان ملل، بیش از یک چهارم جمعیت سومالی به کمک های غذایی فوری نیاز دارند. حدود 1.4 ملیلیون کودک زیر پنج سال احتمالا دچار سوء تغذیه حاد هستند. انتظار میرود شرایط بدتر شود و تا آوریل در سومالی بارشی نباشد.
سیستم های شبکه هشدار اولیه قحطی هشدار داده اند که باران های آوریل احتمالا کمتر از حد متوسط خواهد بود و احتمال قحطی را افزایش خواهد داد.
گروه امداد اسلامی گفت که کارکنان آن در جریان بازدید از اردوگاه باردره در گدو، افرادی را یافته اند که در پناهگاه های اولیه با غذا و آب کم زندگی می کردند و بسیاری از آنها در آستانه مرگ قرار داشتند. این موسسه خیریه گفت در جریان بازدید آنها شاهد مرگ افراد از جمله یک کودک از گرسنگی بوده است.
در اردوگاه لوگ، سازمان غیردولتی کاتولیک ایرلندی تروسر گفت که کودکان گرسته را یافته است. روز چهارشنبه، ایمان عبدالهی مدیر حمایت های بین المللی سومالی گفت که مدارس در اردوگاه های آوارگان بدلیل ورود افراد جدید شلوغ شده است.
ارقام آژانس پناهندگان سازمان ملل حاکی از آن است که بیش از 317 هزار نفر از ژانویه سالجاری تا کنون در این کشور آواره شده اند و خانه های خود را بدلیل خشکسالی ترک کرده اند. تقریبا یک پنجم جمعیت سومالی اکنون آواره داخلی هستند.
علیو محمد، مدیر مقابله با حوادث غیرمترقبه در امداد اسلامی گفت: اردوگاه ها تنها جایی است که مردم می دانند کمک هایی وجود دارد. با تمام شدن غذا و مرگ دام ها مردم به سمت اردوگاه ها می آیند.
این به معنای افرایش فشار بر اردوگاه های آوارگان داخلی است. بسیاری از آنها در پناهگاه هایی زندگی می کنند که فقط از ورقه های پلاستیکی و میله ها ساخته شده است. این اردوگاه های چیزی ندارند. با افزایش جمعیت در اردوگاه ها، مسائل بهداشتی، تامین آب و حفاظت بیشتر می شود.
علیو محد گفت که کشاورزان قبلا در اوایل سال 2020 با هجوم ملخ ها که باعث از بین رفتن محصولات کشاورزی شد، به شدت آسیب دیده اند.
براساس اعلام گروه حفاظت از کودکان، 700 هزار دام در دو ماه گذشته تلف شده اند. سازمان ملل گزارش داد که برخی مناطق 80 درصد از دام های خود را از دست داده اند.
درخواست کمک های بشردوستانه برای سومالی 1.46 میلیارد دلار در دسامبر بوده است که تنها 2 درصد از این رقم دریافت شده است.
اتین پترشمیت، نماینده سومالی در سازمان خوار و بار جهانی گفت که واکنش بشردوستانه به این بحران نسبت به گذشته موثرتر بوده است، اما برای کاهش فشار فزاینده بر اردوگاه های آوارگان، باید افرایش یابد.
پترشمیت گفت: برای جلوگیری از پیامدهای بدتر در ماه های آینده، جامعه بین الملل به یک مقیاس بشردوستانه هماهنگ نیاز دارد. کمک رسانی به مناطق روستایی، تا حد امکان به جوامع آسیب دیده از نظر جابجایی گسترده و همچنین خطرات تشدید کننده مرتبط با مرگ و میر بیش از حد جلوگیری می کند.
عبدالله عثمان، یکی از اعضای کمیته اضطراری ملی، نهاد دولتی سومالی که بر واکنش به بحران نظارت دارد گفت: این کشور خواستار حمایت بین المللی است. ما منابع محلی را از جامعه تجاری بسیج می کنیم تا به آسیب پذیرترین افراد دسترسی پیدا کنیم .
این کمیته تا کنون به 19 شهر پول ارسال کرده است، ولی این کافی نیست. علاوه بر کمبود منابع، دسترسی به شهرها بدلیل ناامنی ناشی از نزاع های داخلی و همچنین عدم هماهنگی و عدم حضور مقامات دولتی در برخی از مناطق تحت تاثیر خشکسالی با مشکل مواجه است.
براساس اعلام برنامه جهانی غذا، شاخ آفریقا خشک ترین شرایط خود را از سال 1981 تجربه می کند و 13 میلیون نفر در سراسر کنیا، سومالی و اتیوپی با گرسنگی شدید روبرو هستند.
منبع: گاردین
