شهره صدری – یادداشت – زنان تقریبا نیمی از جمعیت جهان را تشکیل میدهند و نقش مهمی در مدیریت منابع طبیعی در خانواده و جامعه دارند. در بسیاری جوامع زنان، آب، سوخت و مواد غذایی و اراضی کشاورزی را مدیریت می کنند. در سراسر جهان، در همه مناطق و همه فرهنگ ها، زنان نقش اساسی در ارتباط با محیط طبیعی خود ایفا می کنند.
مطالعات بسیاری در مورد زنان و محیط زیست نشان داده است که زنان بازیگران مهمی در مدیریت منابع طبیعی هستند و سهم عمده‌ای در بازسازی و حفاظت از محیط زیست دارند. در رسیدگی به برخی از مشکلات کلیدی زیست محیطی، زنان نقش مسلط را ایفا می کنند. زنان از طریق نقش های خود به عنوان کشاورز و جمع آوری آب و هیزم، ارتباط نزدیکی با محیط محلی خود دارند و اغلب مستقیماً از مشکلات زیست محیطی رنج می برند.
تماس مستقیم زنان با محیط زیست، شناخت عمیقی در مورد محیط زیست در آنها ایجاد کرده است. بنابراین، زنان به عنوان کشاورز، مدیر منابع آب، و دانشمندان سنتی و غیره خدمت کرده اند. زنان نه تنها از محیط زیست آگاه هستند، بلکه محافظ و مراقب آن نیز هستند.
زنان در کشورهای در حال توسعه عمدتا مسئولیت مدیریت و حفظ منابع برای خانواده های خود را نیز برعهده دارند. آنها وقت زیادی را برای جمع آوری و ذخیره آب، تامین سوخت، غذا و علوفه و مدیریت زمین های کشاورزی صرف می کنند. از آنجا که زنان مراقبان اصلی کودکان، افراد مسن و بیمار هستند، کل جامعه به آنها اعتماد دارند و میتوانند نقش مهمی را در هدایت جامعه در جهت دستیابی به اهداف حفاظت از محیط زیست برعهده گیرند.
آگاهی زنان از حفاظت محیط زیست و نقش محوری آنها در خانواده میتواند باعث زمینه ساز رشد آگاهی حفاظت از محیط زیست در جامعه شود. و این امر زمانی محقق میشود که ابزارهای لازم برای هدایت جامعه توسط زنان در امر حفاظت محیط زیست در اختیار زنان قرار گیرد. تشویق آنان به حضور در جامعه و تشکیل نهاد های مدنی زنان و محیط زیست میتواند راه را برای حفاظت از محیط زیست هموارتر سازد.
در حالی که تفکری در حال شکل گیری است که زنان را از حضور در جامعه منع کرده و آنها را به سمت ماندن در خانه ها سوق میدهد. تفکری نابخردانه که در انتها منجر به آسیب جدی در جامعه خواهد شد.
