تلاش‌های مشترک چین و کشورهای عربی برای کنترل بیابان

شهره صدری – شاید چین را بتوان یکی از موفق ترین کشورها در مهار بیابان زایی معرفی کرد. موفقیتی که هم اکنون از سوی چین به سایر کشورهایی که با مشکل بیابان زایی مواجه اند، صادر می گردد.

اخیراً بیست و شش نفر از هفت کشور عربی در یک دوره آموزش فنی آنلاین با متخصصان منطقه خودمختار نینگشیا هوی شرکت کردند و یاد گرفتند که چگونه از بیابان شدن زمین جلوگیری کنند، از تخریب پوشش گیاهی جلوگیری کنند و از تخریب علفزارها جلوگیری کنند.

این دوره 20 روزه که توسط موسسه تحقیقات جنگلداری و بوم شناسی مرتع در آکادمی علوم کشاورزی و جنگلداری نینگشیا سازماندهی شد، در 9 سپتامبر آغاز شد. افرادی از لیبی، مصر، اردن، عراق، موریتانی، تونس و عمان در آن شرکت کردند.

محققان موسسه نینگشیا تجربیات و روش های خود را برای پیشگیری و کنترل بیابان زایی در این منطقه به اشتراک گذاشتند. آنها تجربیات خود را در بازسازی و احیای پوشش گیاهی در مناطق خشک و شنی در اختیار کشورهای عربی قرار دادند. محاسبه آب در مناطق لسی و  تپه ای؛ پرورش بوته ها در زمین های شنی و فناوری صرفه جویی در مصرف آب و کاربرد آن در کشاورزی از جمله آموزش هایی بود که در این دوره 20 روزه ارائه شد.

از طریق یک پلت فرم آنلاین، شرکت کنندگان از پایگاه هایی بازدید کردند که دستاوردهای پیشگیری از بیابان زایی در نینگشیا را به نمایش گذاشتند. آنها یاد گرفتند که مردم شهر لینگوو در نینگشیا چگونه در اراضی شن و ماسه توانسته اند، یک صحرا را به یک واحه تبدیل کنند.

آنها همچنین یاد گرفتند که مردم محلی چگونه راه‌هایی را برای کنترل شن و ماسه برای ساختن بخشی از راه‌آهن یافته اند

منطقه خودمختار نینگشیا هوی که در شمال غربی چین واقع شده است، چندین روش را برای جلوگیری از بیابان‌زایی مورد بررسی قرار داده است. فناوری ها، برنامه ها و مدل های آن در زمینه پیشگیری از بیابان زایی در سراسر جهان شناخته شده است.

بطور مثال، بخشی از صحرای مو اوس در ذخیره‌گاه ملی زیست‌محیطی بیجیتان در لینگ‌وو، به واحه تبدیل شده است.

در این ذخیره‌گاه، یونجه‌های کاشته‌شده به شکل یک طرح شطرنجی شبیه به صفحه شطرنج طراحی شده اند. این طرح شطرنجی یونجه کاری شن‌ها را در جای خود تثبیت کرده و به گیاهان تازه اجازه می‌دهد تا جوانه بزنند.

مردم محلی نیز از فصل بارندگی برای کاشت بذر علف و درختچه در این منطقه استفاده می کنند.

اگر میزان بارندگی در این ذخیره‌گاه به 160 میلی‌متر برسد، 75 درصد از علف‌ها و درختچه‌هایی که کاشته می‌شوند می‌توانند در آن سال زنده بمانند.

اما در گذشته، به دلیل آب و هوای نامناسب و شرایط سخت محیطی، با بادهای مداوم و وزش شن و ماسه که به شدت رشد گیاهان را تحت تأثیر قرار می‌داد، حتی کاشت یک گیاه برای مردم محلی دشوار بود.

امروزه، این واحه به لطف نسل‌ها تلاش‌های ویژه برای کنترل ماسه، به یک سد حفاظتی مهم برای اکوسیستم شمال غربی چین تبدیل شده است. این تجربه مطالعات موردی خوبی برای جلوگیری از بیابان‌زایی را ارائه می‌دهد.

این دوره آموزشی به منظور ایجاد بستری برای به اشتراک گذاری و تبادل تجربیات برای پیشگیری از بیابان زایی بین چین و کشورهای عربی و بررسی راه هایی برای کمک به کشورهای عربی برای مقابله با چالش های بیابان زایی برگزار شد.

این موسسه 12 دوره آموزشی مانند این برگزار کرده است که بیش از 300 نفر از کشورهای عربی در آن شرکت کرده اند.

منبع: chinadaily

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *