شهره صدری – در سالهای اخیر تصاویر و اخباری که از یمن خواندیم همه تصاویری از جنگ و ویرانی بود. ولی یمن پیش از جنگ چگونه بود؟
یمن کشوری بیابانی در خاورمیانه در منتهی الیه جنوبی شبه جزیره عربستان است که از غرب با دریای سرخ و تنگه باب المندب، از شمال با عربستان سعودی و از شمال شرق با عمان همسایه است. یمن با جیبوتی، اریتره و سومالی مرزهای دریایی دارد.
این کشور با مساحت 527970 کیلومتر مربع (شامل جزایر پریم و سوکوترا)، تقریباً مساحتی برابر با کشور سوئد دارد.
26 میلیون نفر در این کشور زندگی می کنند. بزرگترین شهر و پایتخت ملی یمن، صنعا است که در دره ای کوهستانی در ارتفاع 2200 متری واقع شده است، شهر قدیمی صنعا در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد. بندر اصلی و مرکز اقتصادی یمن عدن است.
یمن شمالی در سال 1918 از امپراتوری عثمانی مستقل شد. بریتانیایی ها که در قرن نوزدهم یک منطقه تحت الحمایه در اطراف بندر جنوبی عدن ایجاد کرده بودند، در سال 1967 از یمن جنوبی خارج شدند. سه سال بعد، دولت جنوب جهت گیری مارکسیستی را در پیش گرفت.
مهاجرت گسترده صدها هزار یمنی از جنوب به شمال به دو دهه خصومت بین دولت ها کمک کرد. این دو کشور در سال 1990 به طور رسمی به عنوان جمهوری یمن متحد شدند. جنبش جدایی طلبانه جنوب در سال 1994 به سرعت سرکوب شد. در سال 2000، عربستان سعودی و یمن با تعیین حدود مرزهای خود موافقت کردند.
صنعا شهری با تاریخ دو هزار و ۵۰۰ ساله است که قدمت تاریخی آن را می توان در بقایای سنگ های عظیم و معماری بی نقص آثار باستانی آن مشاهده کرد. دوران طلایی این شهر قرن دوم پیش از میلاد بوده که به عنوان مرکز پادشاهی یمن شناخته می شد.
شهر صنعا با دیوارهای باستانی قدیمی بیش از ۱۰۰ مسجد تاریخی را در خود جای داده و ۱۲ حمام و شش هزار و ۵۰۰ خانه تاریخی در این محدوده قرار دارد که هرکدام جلوه های ویژه ای دارند. معماری پیچیده و چند طبقه خانه ها با شیشه های رنگی ویژگی بارز این شهر است.
صنعا در سال ۱۹۸۶ جزو میراث جهانی یونسکو شناخته شده و تلاش هایی برای حفظ برخی از قدیمی ترین سازه های آن آغاز شد. مسجد جامع این منطقه یکی از قدیمی ترین مساجد جهان است و «باب الیمن» که دروازه یمن است نقطه ورودی نمادین شهر است که بیش از هزار سال قدمت دارد.
