شهره صدری – هدف از مدیریت خشکسالی، کاهش ریسک و در نتیجه کاهش تاثیرات اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی ناشی از خشکسالی است. برنامه های حفاظت از آب با هدف محدود کردن مصرف آب دنبال میشود. این اهداف برای کاهش تلفات و اتلاف آب، بهبود بهره وری مصرف آب، مستند سازی سطح اقدامات در بازیافت و استفاده مجدد از آب، افزایش عمر منابع آب موجود با کاهش تقاضای آب تعریف میشوند.
استفاده موثر از منابع آب موجود میتواند تقاضای آب را کاهش دهد، اثرات زیست محیطی و هزینه های مرتبط با توسعه منابع جدید را به حداقل برساند. برنامه های حفاظت از خشکسالی و آب (DWCP) شامل دستورالعمل ها و الزامات مربوط به حفاظت از آب و احتمال خشکسالی برای تامین کنندگان عمومی آب است، اما همچنین از طریق محدودیت استفاده از آب، طرح های سهمیه بندی، تعرفه های ویژه آب یا کاهش استفاده کم ارزش از منابع آب نیز قابل اجراست.
برنامه (DWCP) میتواند اقدامات تغییرات آب و هوایی ( CCA) را تا اندازه ای که شامل ملاحظات مربوط به سناریوهای تغییرات آب و هوایی آینده ، با تمرکزخاص بر تغییرات و رخدادهای شدید باشند، اندازه گیری کنند. علاوه بر این، بطور معمول تاثیر اجتماعی خشکسالی نشان دهنده مشکلات کمبود آب است، از اینرو برنامه DWCP باید دینامیک اقتصادی – اجتماعی را در نظر بگیرد. برای در نظر گرفتن اینکه چگونه کمبود آب و خشکسالی مشکلات مربوط به افزایش تقاضای آب را افزایش میدهد لازم است به تشدید تحولات جمعیتی و اقتصادی توجه شود.
عناصر اصلی و عناوین برنامه های حفاظت خشکسالی و آب (DWCP) عبارتند از:
- خصوصیات حوضه عمومی تحت شرایط خشکسالی
- تاریخ خشکسالی در حوضه رودخانه
- خصوصیات خشکسالی در حوضه
- اجرای سیستم هشدار خشکسالی
- برنامه برای جلوگیری و کاهش خشکسالی مرتبط با سیستم های خاص
- ساختار سازمانی DWCP (شناسایی نهاد صالح، کمیته یا کارگروهی برای شناسایی اثرات خشکسالی و پیشنهاد مدیریت
- به روز رسانی و پی گیری DWCP
- برنامه های خاص آبرسانی عمومی
- مدیریت خشکسالی طولانی مدت ( در صورت لزوم بخشی به «خشکسالی طولانی مدت» اختصاص یابد)
در حالت ایده آل، DWCP باید حاوی مقادیر کمی و قابل اندازه گیری حفاظت از آب و مجموعه ای از اقدامات برای دستیابی به این اهداف باشد، و با توجه به عملکرد و هزینه های اجرایی اولویت بندی شود.
