شهره صدری – دانشمندان دانشگاه سازمان ملل متحد با انتشار مقاله ای خواستار اقدام فوری در مورد نابرابری های جنسیتی در بخش آب و کمبود داده های تفکیک شده بر اساس جنسیت در این بخش شدند.
مقاله جدید که در مجله Nature Water توسط گروهی از محققان دانشگاه سازمان ملل متحد منتشر شده است، نابرابری های جنسیتی مداوم در نیروی کار جهانی در بخش آب را روشن میکند. این مقاله با عنوان ” تعیین کمی زنان در نیروی کار آب” هشدار میدهد که علیرغم تلاش ها و کوشش های بین المللی برای ارتقای سطح برابر جنسیتی، زنان همچنان بطور قابل توجهی در این بخش حیاتی، بویژه در بخش های مدیریت، رهبری و تصمیم گیری کمتر حضور دارند.
نویسندگان، زنان را به‌عنوان «عوامل اساسی تغییر» در بخش آب بر اساس مشارکت‌های اجتماعی، اقتصادی و زیست‌محیطی قابل‌توجهی که ثابت کرده‌اند، شناسایی کرده اند. با این حال، آنها نگرانی‌های جدی را در مورد هنجارهای عمیق اجتماعی و فرهنگی، تبعیض جنسیتی، فرصت‌های آموزشی محدود، و سیستم‌های ارتقای تبعیض‌آمیز که مانع پیشرفت زنان در بخش آب، به‌ویژه در کشورهای جهان جنوب ( شامل کشورهای قاره آفریقا، آمریکای لایتن و کشورهای در حال توسعه در آسیا) می‌شود، مطرح می‌کنند، که تحقیقات نویسندگان مقاله بر روی آن متمرکز شده است.
این مقاله براساس تحقیقات در بیش از 170 موسسه مرتبط بخش آب در کشورهای جهان جنوب انجام شده است که بر حضور اندک زنان در نیروی کار در بخش آب در پست های مختلف تاکید میکند. به طور میانگین تنها 26 درصد از این سازمان ها توسط زنان اداره می شدند. حضور زنان در سطوح پایین‌تر مدیریت ها کمی بهتر بود. این حضور با میانگین 36 درصد برای پست های پایین تر و 38 درصد برای پست های میانی شناسایی شده است.
محققان سازمان ملل، موانع ارتقای زنان را به مجموعه‌ای از مسائل از جمله محرومیت راهبردی خواسته یا ناخواسته از تصمیم‌گیری، عدم اجرا و ضعف اجرا در سیاست‌های جنسیتی، هنجارهای اجتماعی و فرهنگ سازمانی، و/یا فرصت های محدود آموزشی ، راهنمایی و شبکه‌سازی برای زنان نسبت می‌دهند.
یکی از پیام های کلیدی تحقیق جدید دانشگاه سازمان ملل متحد نیاز فوری به رفع شکاف داده های جنسیتی است. محققان استدلال می کنند که آمارهای تفکیک شده بر اساس جنسیت برای مدیریت موثر آب و دستیابی به فراگیری آن، که توسط هدف شماره 5 توسعه پایدار سازمان ملل در مورد برابری جنسیتی ترویج شده است، بسیار مهم است. آنها به این نتیجه رسیدند که جهان در حال حاضر به تدابیر لازم برای نظارت بر مشارکت زنان در بخش آب در سطوح مختلف مدیریت ها مجهز نیست. تدابیری که مانع از پیشرفت به سوی دستیابی به هدف شماره 6 توسعه پایدار یعنی تامین آب سالم و بهداشت برای همه می شود.
گریس اولوواسانیا، نویسنده اصلی مقاله و محقق ارشد آب، اقلیم و جنسیت در مؤسسه آب، محیط‌زیست و سلامت دانشگاه ملل متحد گفت: «بدون داده‌های قوی جنسیتی، مدیریت مؤثر آب همچنان یک چالش مهم است.» او همچنین اضافه کرد: فوریت برای رسیدگی به شکاف ها واضح است. تنها با داده‌های جنسیتی جامع و قابل اعتماد می‌توانیم مدیریت مؤثر آب و حکمرانی عادلانه را تضمین کنیم که منجر به آینده‌ای پایدارتر و فراگیر برای همه شود.
این مقاله تاکید میکند که داده‌های تفکیک شده بر اساس جنسیت در مورد نیروی کار آب در سطوح ملی، منطقه‌ای و جهانی در آرشیو داده‌های عمومی بسیار کم است. وب‌سایت‌های سازمانی نیز به ندرت این اطلاعات حیاتی را ارائه می‌کنند، و ارزیابی جامع مشارکت و دیده شدن زنان در بخش آب، به‌ویژه در جهان جنوبی، بسیار دشوار است.
کاوه مدنی، مدیر بخش آب و یکی از نویسندگان این مقاله گفت: «کمبود داده‌های تفکیک‌شده جنسیتی و بی میلی برخی از کشورها برای اشتراک‌گذاری رسمی چنین اطلاعاتی، توانایی سازمان‌های بین‌دولتی و نهادهای سازمان ملل را برای ارائه چشم‌اندازی جامع در مورد شکاف‌های جنسیتی در بخش آب به شدت محدود میکند». کاوه مدنی در ادامه گفت: ما خواستار جمع‌آوری داده‌ها و چارچوب‌های گزارش‌دهی قوی از کشورهای عضو سازمان ملل هستیم و تأکید می‌کنیم که شکاف داده‌های جنسیتی در جهان باید فوراً توسط این کشورها برای تحقق اهداف توسعه توسعه پایدار سازمان ملل تا سال 2030 برطرف شود.
این مقاله گام دیگری از سوی دانشگاه سازمان ملل متحد برای آب، محیط زیست و بهداشت معروف به اتاق فکر سازمان ملل متحد در مورد آب – در جهت رسیدگی به نابرابری های جنسیتی در بخش آب و تضمین حاکمیت آب پایدار و عادلانه است. نویسندگان امیدوارند که یافته‌های آنها الهام‌بخش سیاست‌گذاران، سازمان‌ها و جوامع مربوطه باشد تا دست به اقدامی بزنند و فراگیری بیشتر در نیروی کار آب را ترویج کنند.
منبع: unu.edu
