شهره صدری – بیش از پیش معماران و سازندگان به این فکر می کنند که آثار آنها بر سلامتی کره زمین تاثیر میگذارد یا نه؟ یکی از عوامل تسریع تغییر آب و هوا، محیط ساخته شده عنوان شده است. یعنی سازه هایی که انسان طی سال های متمادی از جمله ساختمان ها و زیر ساخت ها مانند پل ها و جاده ها ایجاد کرده است،
مقاله اخیر چاپ شده در نیویورک تایمز، بخشی از یک گزارش ویژه در مورد راه حل های آب و هوایی است که در آن تغییر روابط بین مردم و کره زمین مورد بحث قرار می گیرد.
مردم بیشتر از گذشته به این فکر می کنند که چگونه آسیب کمتری به محیط زیست وارد کنند و چگونه می توان سازه هایی با پایداری بیشتری ساخت که تخریب کمتری به همراه داشته باشد.
Kunle Adeyemi یکی از معمارانی است که حرفه خود را بر این موضوع بنا نهاده است. در واقع این تخریب کمتر محیط زیست و پایداری بیشتر در سازه های معماری میتواند به صورت یکپارچه دیده شود.
کنله آدیمی متولد کادونا در شمال نیجریه است که به خاطر پروژه های پایدار خود شناخته شده است. پروژه های پایداری مانند آکادمی Black Rhino در کاراتوی تانزانیا و همچنین پروژه های شهرهای آبی آفریقا. شهرهای آبی در واقع پروژه هایی در آبهای ساحلی و در مناطق در حال توسعه با هدف نزدیک تر کردن مردم به زیستگاه طبیعی هستند.
این معمار 45 ساله همچنین خالق سیستم های شناور ماکوکو است، مجموعه ای از ساختارهای مثلثی شکل روی آب در پنج شهر. سازه هایی که در نیجریه و لاگوس و در سایر نقاط مانند ونیز، بلژیک، بروژ و چنگدو چین بطور موقت ساخته شده اند. در حالیکه نمونه در حال ساخت در کپ ورد در میندلو به طور دائمی طراحی شده است.
Adeyemi می گوید: ماموریت من ارتقاء تنوع و همزیستی انسان و محیط زیست است. آقای آدیمی در آمستردام ساکن است و در دانشگاه معماری لاگوس و در دانشکده معماری پرینستون در رشته معماری تحصیل کرده است. وی 9 سال سابقه فعالیت در دفتر معماری Metropolitan شرکت Rem Koolhaas را دارد. در این مدت طراحی پروژه هایی مانند برج بورس شنژن در چین و کتابخانه ملی قطر و دفتر بنیاد در دوحه قطر را رهبری کرده است.
در سال 2010، آدیمی دفتر معماری متروپولیتن را ترک کرد و شرکت معماری NLÉ را به معنای “در خانه” پایه گذاری کرد. این شرکت که بر روی طراحی و برنامه ریزی شهری کار می کند و در پروژه های مربوط به شهرهای در حال توسعه بویژه در آفریقا و در سواحل متمرکز است.
در ادامه گفتگویی را با Kunle Adeyemi میخوانیم:
پرورش شما در نیجریه چه تاثیری بر کار شما داشت؟
نحوه بزرگ شدن من بر درک من از محیط نقش مهمی داشت. من در شمال نیجریه زندگی می کردم، ولی اغلب به جنوب سفر می کردم و مناظری را میدیم که چگونه از بیابانی خشک به سرزمینی سرسبز و مرطوب تبدیل میشود. من همیشه از طبیعت الهام گرفته ام و علاقه من به همزیستی با محیط طبیعی از همان جوانی تقویت شد.
پدر شما نیز معمار بود. چگونه از پدرتان تاثیر گرفتید؟
این مساله جزء جدایی ناپذیر از زندگی من است. ما در یک مزرعه و در یک خانه مدرن بزرگ شدیم، و پدرم همیشه با استفاده از مصالح بومی و روش های ساخت و ساز بومی و ساخت قطعات مختلفی که به سازه های بومی اضافه میکرد. دیدن کارهای پدرم باعث شد تا طرز تفکر من شکل بگیرد.
کولهاس در مورد معماری و طراحی که در کار شما نقش دارد چه چیزی به شما یاد داد؟
بزرگترین برداشت من از حضور در کنار شرکت معماری کولهاس این است که همیشه در طراحی امکان پیشرفت وجود دارد. شاید باید کار خود را زیر سوال ببرید و هر چالشی را بر طرف کنید. کولهاس به من آموخت که رضایت با گذشت زمان حاصل میشود، نه در اولین طرح.
چرا کار خود را معطوف به شهرهای در حال توسعه کرده اید؟
چون فکر می کنم این شهرها چالش ها و فرصت هایی دارند. چالش هایی که واقعیت زندگی روزمره در یک منطقه در حال توسعه هستند، مانند مسائلی که با زیرساخت ها، نیرو، کمبود منابع و فاوری روز همراه است. از طرف دیگر، فرصت ها هوشمندی مردم و بینش تاریخی عمیقی است که می توانند برای راه حل های آینده ارائه گردد. بعنوان مثال، در نیجریه قرن هاست که خانه ها با استفاده از خاک و چوب محلی ساخته میشوند. وقتی صحبت از ساختمان ها و خانه های کوچک میشود، این بهترین روش برای ساختن است.
به نظر شما مهمترین عناصر معماری پایدار کدامند؟
زمینه مساله کلیدی است. ساختمانها باید به گونه ای ساخته شوند که در معرض آفتاب قرار گیرند که استفاده از نور طبیعی و گرما را افزایش دهند. اتکا به مواد و نیروی محلی نیز از مهمترین موارد پایداری است و همچنین فناوریهای مدرن مرتبط نیز می تواند کمک کند. بعنوان مثال، بسیاری از پروژه های من دارای انرژی خورشیدی است و به دنبال سیستم های مدیریت آب جدیدتر مانند بازیافت فاضلاب خاکستری هستم.
آیا میتوانید ایده پشت شهرهای آب آفریقا را به اشتراک بگذارید؟
بزرگترین چالشی که شهرهای در حال توسعه و بطور کلی همه شهرهای بزرگ با آن روبرو هستند رشد سریع جمعیت و تغییر آب و هوا ست که باعث طغیان و افزایش سطح دریاها میشود. بیشتر این شهرها در معرض خطر افزایش سطخ آب و طغیان قرار داردند. به جای ساختن سد و تصرف زمین برای ساخت سد، میتوان از شهرهای آبی که در تقابل با آب قرار نمی گیرند بلکه با آب زندگی می کنند، استفاده کرد.
ما میخواهیم شهرها با ایجاد فضای بیشتر برای ورود آب به داخل بافتهای شهری خود، با تاثیرات تغییر آب و هوا سازگار شوند. شرکت NLÉ در حال کار بر روی ایجاد راه حل برای چندین شهر آسیب پذیر آفریقا، از جمله لاگوس، آکرا (پایتخت غنا) و کینشاسا (پایتخت جمهوری دموکراتیک کنگو) است.
ما نمیتوانیم بلافاصله از بالا آمدن سطح دریا جلوگیری کنیم، اما میتوانیم شهرهای خود را طوری طراحی کنیم که با تغییرات شرایط آب و هوایی سازگار شوند.
سازه های شناور Music Hub در کپ ورد بخشی از شهرهای آبی هستند. آیا میتوانید در مورد پروژه بیشتر صحبت کنید؟
سازه های شناور Music Hub بستری برای فرهنگ و خلاقیت است که با استفاده از سیستم شناور ماکوکو ساخته شده است. این طرح از یک جامعه زاغه نشین در آب در قلب لاگوس به نام ماکوکو الهام گرفته شده است. افرادی که در آنجا زندگی می کنند با استفاده از مصالح و منابع محلی و روشهای قدیمی خانه می سازند. ما تکنیک های این جامعه بومی را گرفته و یک سیستم شناور پیش ساخته طراحی کردیم که از چوب محلی ساخته شده و می تواند برای اهداف مختلفی مانند خانه، مدرسه، مراکز بهداشت، مهان سرا و مراکز فرهنگی مورد استفاده قرار گیرد.
سازه شناور Music Hub در میندلو یک مرکز هنری است و از سه ساختمان با بخش های کوچکتر متصل به یک میدان شناور مرکزی تشکیل شده است. یک سالن بزرگ برای نمایش با ظرفیت 100 نفر، یک سالن متوسط استودیوی ضبط صدا و یک سالن کوچک برای کافه رستوران طراحی شده است. این مجموعه تا آخر تابستان تکمیل خواهد شد.
شما همچنین یک مدرسه شبانه روزی، آکادمی Black Rhino در تانزانیا، که در بیابان است را طراحی کرده اید. چگونه یک پروژه دور از آب با پروژه ای که در آن قرار دارد یا در نزدیکی آن است متفاوت است؟
در آکادمی Black Rhino هدف ما غوطه ور کردن کودکان در محیط طبیعی بود، جایی که همچنان میتوانند از طبیعت یا دبگیرند. این سازه در یک شیب قرا گرفته و دارای یک ردیف طاق است که آجرها با استفاده از یک روش بومی و قدیمی با استفاده از وزن خود طراحی شده اند. دانش آموزان در معماری این مدرسه می توانند بر چشم انداز بیابان مسلط باشند، جایی که کلاس درس آنهاست.
فکر می کنید رشته معماری و طراحی بیشتر بر توجه به محیط متمرکز شده است؟
من فکر می کنم به سمت این ایده حرکت میشود، اما هنوز یک شکاف بزرگ در این حرفه و آگاهی اکثر معماران در اولویت بندی محیط به عنوان محرک اصلی برای طراحی وجود دارد.
منبع: نیویورک تایمز
