شهره صدری – پیتر تامسون نماینده ویژ ه دبیرکل سازمان ملل در امور اقیانوس ها و سرمایه گذاری در سالهای 2016 تا 2017 در یادداشت خود در سایت الجزیره در مورد ایده چگونگی کمک شرکت های بزرگ دریایی به نجات اقیانوس ها پرداخته است. به اعتقاد وی بهره برداران بزرگ از ذخایر دریایی می توانند ناجیان اقیانوس ها باشند.
ما بدون اقیانوس سالم نمی توانیم سیاره ای سالم داشته باشیم. اما سلامت اقیانوس ها در حال حاضر به وضوح در حال سقوط است. این حماقت است که تصور کنیم ما میتوانیم چالش های جهانی ناشی از تغییرات آب و هوایی را تنها با رها کردن اقیانوس ها حل کنیم. مطمئنا، ما باید به اکوسیستم ها اجازه دهیم تا بازیابی و احیا شوند، اما به دلایل امنیت غذایی و فعالیتهای اقتصادی مثبت، ما همچنین باید از اقدامات پایدارتر در تجارت و تولید اقیانوسها حمایت کنیم.
اقیانوس ها منبع اصلی درآمد بیش از 1.9 تریلیون دلار در سال در اقتصاد جهان هستند. یک مطالعه جدید در دانشگه دوک در ایالات متحده نشان میدهد که 100 شرکت بزرگ فراملی 60 درصد از این درآمد را در دست دارند. براساس این مطالعه، با همکاری نزدیک با این 100 شرکت بزرگ می توان استانداردهای جدیدی را برای نحوه مدیریت مشترک اقیانوس ها بوجود آورد.
من بعنوان یک عضو پشتیبانی از اقتصاد پایدار اقیانوس ها، با این طرح موافقم. کار ما نشان داده است که مناطق هدفمند اقیانوس می تواند “شکاف انتشار” (تفاوت بین انتشار پیش بینی شده در صورت ادامه روند فعلی و سیاست ها و انتشار مطابق با محدود کردن افزایش درجه حرارت جهانی) را تا 21 درصد در مسیر 1.5 درجه سانتیگراد کاهش دهد.
بعنوان یک عضو پشتیبان برای اقتصاد پایدار اقیانوس ها اعلام میکنم که ما باید فورا تلاش خود را برای اطمینان از یک رویکرد شفاف و مبتنی بر علم، برای راه حل هایی مانند تولید مواد غذایی پایدار بر پایه اقیانوس ها، انرژی حاصل از باد در دریاها وکربن زدایی از حمل و نقل دریایی، تسریع کنیم. همچنین ما باید اقداماتی در جهت حفظ و احیای تالاب ها، جنگل های حرا و بستر گیاهان دریایی را بیشتر کنیم.
ما میدانیم که اقیانوس ها می توانند تا حد زیادی از طریق توسعه صنعت پرورش پایدار آبزیان، شش برابر بیش از حالا مواد غذایی تولید کنند. ما همچنین می دانیم که اقیانوس ها می توانند 40 برابر امروز انرژی تجدید پذیر تولید کنند.
سرمایه گذاری در این مناطق میتواند به کاهش تغییرات آب و هوایی جهانی کمک کند و هم باعث ایجاد انقلابی در جهت بهتر زندگی کردن میلیون ها نفر شود.
دکتر مارک کارنی، نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل در امور اقلیم و سرمایه گذاری، در سخنرانی اخیر خود در مورد دارایی و سرمایه گذاری اظهار داشت که بدون نوآوری، سرمایه گذاری و سود حاصل از بازار نمی توانیم به انتشار کربن صفر برسیم. اما دکتر کارنی می گوید که باید قدرت را به سمت دستیابی به آنچه جامعه نیاز دارد هدایت کرد و هشدار داد که بیش از این نمی توان با شرکت هایی که سبز بودن را تبلیغ می کنند اما ردپای کربن خود را مدیریت نمی کنند، مدارا کرد.
نویسندگان در مطالعه 100 شرکت بزرگ استدلال می کنند که تمرکز بر بهبود مدیریت تعداد نسبتا کمی از شرکت های بزرگ، همزمان با تلاش های نظارتی مداوم، می تواند تاثیر گسترده ای بر اقتصاد اقیانوس داشته باشد. این مقاله پیرامون این ایده نوشته شده است که بزرگترین شرکت ها در یک صنعت معین می توانند با تاثیر نامتناسب بر ساختار و عملکرد اقتصاد اقیانوس ها در جوامع زیست محیطی فعالیت کنند.
یک نقطه شروع برای همکاری با این گروه قدرتمند شرکت ها میتواند موفقیت عملکرد شرکت SeaBOS ( تجارت غذای دریایی برای نظارت اقیانوس ها) باشد که در سال 2016 شروع به فعالیت کرده است. این شرکت از روش های مبتنی بر پایه علمی با 10 شرکت بزرگ غذاهای دریایی جهان برای شفافیت و مدیریت بیشتر در کل بخشها استفاده می کند.
این یک گام بزرگ و رو به جلو در تاریخ تولید مواد غذایی دریایی است. شرکت های بزرگ با صیدهای گسترده، آبزی پروری و تولید خوراک به اهداف مبتنی بر علم برای مدیریت اقیانوس ها متعهد شده اند.
مقاله 100 شرکت یک رویکرد داوطلبانه مشابه را پیشنهاد می کند که میتواند درک مشترکی از نقش آنها در اقتصاد پایدار دریایی را ایجاد کند. ایجاد تعهدات مشترک در مورد عملکردهای پایدار میتواند به تعیین رویکردهای جدید در این صنعت کمک کند .
در همین راستا، توجه به این نکته جالب است که ایجاد یک مالیات جهانی اقیانوس با فقط 0.1 درصد از درآمد 100 شرکت بزرگ می تواند سالانه 1.1 میلیارد دلار برای حفاظت از اقیانوس ها و توسعه پایدار اقتصاد آبی را به ارمغان آورد.
قوانین بهتر و تقاضای بیشتر مصرف کنندگان همچنین می تواند با مشوق های اقتصادی موسسات مالی همراه باشد تا این شرکت ها را به ادغام مسئولیت زیست محیطی و اجتماعی در فعالیت های خود ترغیب کند.
از آنجا که 60 درصد از این 100 شرکت در فهرست شرکت های سهامی عام قرار دارند، بورس سهام و سهامدارن نیز باید سهم خود را در رعایت مسئولیت های نظارت بر اقیانوس ها ایفا کنند. علیرغم چالش های مواجه با چنین گروه متنوع، پیچیده و بعضا غیرشفاف شرکت ها، هیچکس معاف نیست. جهان خواستار اقدامات بیشتر در همه موارد توسعه پایدار است.
هرج و مرج ایجاد شده بوسیله انتشار ویروس کرونا، شکنندگی و آسیب پذیری بشریت و محیط طبیعی که به آن وابسته هستیم را به خوبی نشان داده است. برای سازمان ملل، سال 2020 بعنوان یک سال فوق العاده برای محیط زیست معرفی شده است، اما همه گیری بیماری در آن نقش داشت و نتوانست سازمان ملل را به اهداف خود برساند. اکنون سال 2021 است که می تواند نقطه عطف ما در هر دو موضوع تغییر آب و هوا و توقف کاهش سلامت اقیانوس ها باشد.
سال 2021، آغاز دهه سازمان ملل برای توسعه پایدار طراحی شده است تا ما به دانش لازم برای اقیانوس ها را بدهد. برای پرداختن به چالش های جهانی مانند تغییر آب و هوا، باید برداشت های مسنوخ خود از اقیانوس ها را بعنوان یک قربانی منفعل و غالبا دور از فعالیت های انسانی تغییر دهیم. همه چیز به هم پیوسته است و همه ما باید بعنوان رهبران، کارمندان، شهروندان و مصرف کنندگان به نقش ها و مسئولیت های خود اعتراف کنیم.
ما در دوره ای زندگی می کنیم که نتیجه آسیب هایی که به طبیعت و سلامت اقیانوس ها را وارد کرده ایم را می بینیم.
منبع: الجزیره
نظرات بیان شده در این مقاله صرفا نظر نویسنده -پیتر تامسون- بوده و لزوما منعکس کننده موضع سایت خبری آخرین اخبار زیست محیطی جهان نیست.
